BİR COCUK GIBI NEFES ALMAK

Küçük bir çocuğa, bir çiçeğe ya da vahşi ortamında bir hayvana bakalım. Ne görürüz? Yaradılışın bir güzelliğini, doğanın güzelliğini görürürüz; o kalbimize dokunur. O doğal nefesin güzelliğidir.

Bir karşılaştırma yapabilmek için caddede bir yürüyüşe çıkalım ve günlük işlerini yapan stresli yetişkinlere bir göz atalım. Büyük olasılıkla göreceğimiz şey çok sayıda ciddi ve genellikle de üzgün ifadeli yüzlerdir. Nazik olarak, ıyı giyinerek, makyaj yaparak ve hatta estetik ameliyat yaptırarak güzel gözükmeye çalışan birçok insan görürürüz. Ama temel her şeyin kayıp olduğunu hissederiz. Bu bir çocukta var olduğunu gördüğümüz birşeydir. Bir oyunculuk, neşe ve doğal bir ifade duygusu.

Ne oldu? Çocuğun doğal güzelliğine ne oldu da o ciddi ve gergin bir yetişkine dönüştü? Çocukluğun ilk çağlarıyla yetişkinlik arasındaki yıllarda kaybolan şey ne? Basitçe su: Bir şekilde karnın yumuşak kalmasına yol açan , kalbi açan ve bütün varlığın doğal bir güzellik yaymasını sağlayan derin ve doğal şekilde nefes alma kapasitesinin kaybolması.

Bunun yanında çocukluğumuzda canlı, çocuksu özelliklerimiz sürekli olarak yargılanır. Ve biz sürekli olarak yargılanırız ve aşağılanırız. Bu yüzden de kendimizde birşeylerin yanlış olduğuna düşünürüz.

                Kendi benliğimizi aşağıya çeken, bedenimizi de yansıyan ve bizi itici yapan bir tutum geliştiririz. Parlayan gözlerimizi, esnek bedenimizi ve oyun dolu ifadelerimizi yitiririz. Kilo problemleri yaşayabilir ya da içmeye başlayabiliriz veya cinsel bir varlık olarak kendimize olan güveni kaybederiz. Daha mutlu ve güzel gözüken insanları gördüğümüzde kıskanç ve öfkeli bir hale geliriz. Nefesimizi tutarız.

                Hayatımızda başlangıcında doğal olan bir şey bugün çaba gösterilmesi gereken bir şeye dönüştü. Bu da derin doğal nefes almadır. Bir zamanlar neşe ve güzellik kaynağı olan şey şimdi hayatımızda en fazla unutulan kısmı oluyor. Şimdi derin bir şekilde nefes almak, güzel hissetmek ve stresli bir yaşam tarzımıza rağmen hayatın tadını çıkarmak sanki bir iş gibi geliyor. Doğal şekilde nefes alma kapasitemizi yitirdiğimizde yeni doğmuş bir çocuk olarak bu hayata getirdiğimiz güzelliği de kaybediyoruz.

                Ve henüz kaybetmemiş olduğumuz ne varsa onları da her geçen gün aldığımız her sığ nefesle biraz daha yitiriyoruz. Erken yaşlanıyoruz, hayata karşı hissettiğimiz heyecanı yitiriyoruz ve ciddi bir şekilde hastalanma aşamasına doğru hızla yaklaşıyoruz. Biz sevgiyiz, güzelliğiz ve güveniz ama bu özelliklerin farkına varabilmek için, büyüyüp çiçek açabilmek için bilinçli nefes almayı öğrenmemiz gerekiyor.

Kaynak: Nefesin Muhteşem Gücü – Dr. Devapath

                                                                       Nefes Terapisti 

                                                                      Gülin SARIYİĞİT

                                                                    Tel : 0 532 665 41 15