2 Temmuz 2015 Perşembe

2009 yılı Doğum Günümde Farkındalıklarım

25  Eylül benim doğum gunum...Hersene bu senın bana kazandırdıklarını, farkındalıklarımı yazıyorum.

Bu sene benim için kendimi daha buldugum bır sene oldu...Sanırım en buyuk farkındalıgım hayattaki misyonumun farkına varmaktı. Sevgiyi öğrenmek ve şifa vermek. ve sevgiyle paylaşmak.Gerçekten bunu bilmek insana çok güç veriyor. Ve en önemlisi yasam enerjin artıyor.

Karşına çıkan engellere karşı daha kararlı durmayı öğrendim. Bu da gelir bu da geçer..:))

Hayattaki en önemli şeylerden birininin kontrolu bırakıp, olanı olduğu gibi kabul etmek ve elinden geleni yapıp teslim olmak oldugunu..
.
Olan herşeyin benim için en hayırlısı olduğunu...Bir şey olmuyorsa bunun da bır anlamı oldugunu..Yeri geldiğinde bırakmasını bilmek gerektiğini,

Asıl hazzın, mutluluğun içten dışa doğru yayıldığını..

Nefes almanın hayat olduğunu :)))) Nefesim düzeldikçe hayatımda duzeldiğini

Kim nederse desin, insanın kendini hazır hissettiği zaman söylenenlere duyabıldıgını, değişimi başlatabildiğini, kendi istemeden, hazır olmadan kimseyi değiştiremiyeceğimizi, başkalarının surecıne saygılı ve anlayışlı olmak gerektiğini, onu her haliyle kabul ettiğini hissettirmek gerektiğini

Hayatta insiyatif almak ve hayatı olduğu gibi kabul etmek gerektiği

Her ödülün, bir bedeli olduğunu

Şükretmenin mutluluğun birinci kuralı olduğunu

Duygularını ve hissettiklerini açıkça paylaşmanın  her zaman işe yaradığını,

Geçmiş ilişkilerimde, hep ıssız adamları seçmemin asıl sebebinin, geçmişe duydugum öfkeyi düzeltme çabam olduğunu, artık bunun farkında olmanın verdiği özgürlük duygusu

Bagışlamanın geçmişten özgürleşmek için birinci kural oldugu, asıl bağışlamanın bana gösterilmeyen sevgi ve şefkati, onlara gösterebildiğimde başladıgını...

Kendi sınırlarımı cizdikce, kendime daha saygı duydukca, insanlarında bana daha çok saygı duydugunu

Dıştan bakıldığında çok güzel gözüken bazı şeylerin,  içten bakıldığında hiçte oyle olmadıgını, asıl onemli olan seyın huzur olduğu

Başkalarına sormak yerine, daha çok icgüdülerime güvenmem gerektiğini

Başkalarından beklentin azaldıkça, mutluluğun arttığını,

Hizmet vermenin ve paylaşmanın beni mutlu ettiğini

Bir bağımlılığı sürdürmek için neler yapabildiğimi, halbuki çözümün çok basit olduğu, sadece bırakmak olduğu,

vs...vs...

Biliyorumki, beni cok aydınlık gunler bekliyor....:)

Bu yolculukta yanımda olan  dostlara teşekkür ederim...

Paylaştıkça çoğalıyoruz...

Sevgiler
Gülin

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder